مارسیا کی. جانسن (انگلیسی: Marcia K. Johnson؛ زادهٔ ۱۹۴۳ میلادی) یک روان شناس آمریکایی و استاد فعلی دانشگاه ییل با رتبهٔ پروفسور استرلینگ روان شناسی است. وی پیش از این، استاد دانشگاه پرینستون و دانشگاه استونی بروک بود.
شهرت او به واسطهٔ پژوهش هایش در زمینهٔ حافظه انسان است و بیشتر تمرکز پژوهشی او بر روی اجزاء تفکر، خودآگاهی، مکانیسم های حقیقت گویی و خاطرات تحریف شده، اختلالات حافظه (ناشی از یادزدودگی)، آسیب به لوب قدامی مغز، سالخوردگی و رابطهٔ مابین هیجان و شناخت بوده است.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون «جایزهٔ انجمن روان شناسی آمریکا» و کمک هزینه گوگنهایم شده است و از سال ۲۰۱۴ عضو آکادمی ملی علوم است.
وی هم اکنون رئیس «آزمایشگاه حافظه و شناخت» (MEMlab) در دانشگاه ییل است و با استفاده از روش های رفتاردرمانی شناختی و اف ام آرآی به تحقیق دربارهٔ ماهیت حافظه و شناخت در انسان می پردازد.
شهرت او به واسطهٔ پژوهش هایش در زمینهٔ حافظه انسان است و بیشتر تمرکز پژوهشی او بر روی اجزاء تفکر، خودآگاهی، مکانیسم های حقیقت گویی و خاطرات تحریف شده، اختلالات حافظه (ناشی از یادزدودگی)، آسیب به لوب قدامی مغز، سالخوردگی و رابطهٔ مابین هیجان و شناخت بوده است.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون «جایزهٔ انجمن روان شناسی آمریکا» و کمک هزینه گوگنهایم شده است و از سال ۲۰۱۴ عضو آکادمی ملی علوم است.
وی هم اکنون رئیس «آزمایشگاه حافظه و شناخت» (MEMlab) در دانشگاه ییل است و با استفاده از روش های رفتاردرمانی شناختی و اف ام آرآی به تحقیق دربارهٔ ماهیت حافظه و شناخت در انسان می پردازد.
wiki: مارسیا کی جانسن