عتیقه شناس

عتیقه شناس (انگلیسی: Antiquarian، لاتین: antiquarius) به افراد پژوهشگر یا علاقه مند به آثار باستانی و مصنوعات گذشتگان اطلاق می شود. به طور خاص، عتیقه شناسی مطالعهٔ تاریخ است با توجه ویژه به دست ساخته ها و محوطه های باستانی یا آرشیو ها و نسخ خطی تاریخی.
تاریخ نگار
سنگ نبشته
گونه شناسی
تفاوت عتیقه شناسی و باستان شناسی این است که در عتیقه شناسی جمع آوری اطلاعات به خاطر خود اطلاعات و در نتیجه عاری از هر گونه تفسیر است.
علم عتیقه شناسی (به انگلیسی: antiquarianism) در اصل روشی تحقیقی بود که در اروپا بین قرون ۱۵ تا ۱۸ میلادی شکوفا شد و اساس آن تمرکز بر شواهد تجربی بود. عتیقه شناسان تنها به امور واقع می پرداختند و علاقه ای به نظریه پردازی نداشتند.
امروز اصطلاح عتیقه شناس معمولاً در معنایی تحقیرآمیز به در مورد کسانی به کار می رود که به جای نگرش کلی به بافتار و روند تاریخی بر امور کم اهمیت واقع تاریخی تمرکز می کنند.