حمیت . غیرت . آبرو .
ننگ و عار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ننگ و عار. [ ن َ گ ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) حمیت. ( یادداشت مؤلف ). غیرت. آبرو.
- بی ننگ وعار ؛ بی حمیت و بی غیرت. که تحمل پستی و خواری و سرشکستگی کند. که از ارتکاب قبایح پروائی ندارد.
- بی ننگ وعار ؛ بی حمیت و بی غیرت. که تحمل پستی و خواری و سرشکستگی کند. که از ارتکاب قبایح پروائی ندارد.
پیشنهاد کاربران
آنچه مایعه بد نامی و سر شکستگی باشد.
یعنی خاک تو سری
کلمات دیگر: