توتیای چشم

توتیای دیده . سرمه

توتیای چشم. [ ی ِچ َ / چ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) توتیای دیده. سرمه. ( ناظم الاطباء ). کحل دیده. توتیای بصر :
کردم ز سنگ ریزه ره توتیای چشم
تا آنچه کس ندید بدیدم به صبحگاه.سیاهی توتیای چشم از آنست
که فراش ره هندوستانست.بمعنی ، کیمیای خاک آدم
به صورت ، توتیای چشم عالم.در زمین خاک قدمْشان توتیای چشم بود
روز محشر خونشان گلگونه رخسار عین.رنج راحت دان چو شد مطلب بزرگ
گرد گله توتیای چشم گرگ.رجوع به توتیای بصر و توتیا و دیگر ترکیبهای آن شود.