<div class="boxBd">دندان تیز. [ دَ ] ( ص مرکب ) که دندانی تیز و برنده دارد. || بی رحم وظالم و جفاکار و متعدی. ( ناظم الاطباء ) : <br>هرکه را نوبتی ز دندان تیز<br>در جراحت بماند پیکانش.<div class="au">سعدی.</div>|| بدخواه و حسود. ( ناظم الاطباء ).</div>

دندان تیز. [ دَ ] ( ص مرکب ) که دندانی تیز و برنده دارد. || بی رحم وظالم و جفاکار و متعدی. ( ناظم الاطباء ) : هرکه را نوبتی ز دندان تیز در جراحت بماند پیکانش. سعدی. || بدخواه و حسود. ( ناظم الاطباء ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">که دندانی تیز و برنده دارد .</div>

که دندانی تیز و برنده دارد .

دندان تیز

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد کاربران