پروز در شاهنامه

پَروَز در شاهنامه به معنی نژاد و تبار می باشد. نه پری چهره
بدو گفت : من خویشِ گرسیوزم
به شاه آفریدون کشد پَروَزم
این واژه تنها دو بار و برپایه ی پاره ای از بر نوشته ها ( دست نوشته ها ) سه بار در شاهنامه به کار رفته و همواره با گرسیوز قافیه آورده شده است.
دکتر کزازی می نویسد : ریشه و معنای بنیادین واژه بر من روشن نیست . این واژه در معنی جامه پوشیدنی یا گستردنی و تراز ِ جامه نیز بکار برده شده است و در این معنی کاربردی بسیار گسترده تر یافته است. پروز در این معنی ریخت ِ کوتاه شده ی نهایی از "پرآویز" یا "فرآویز" می تواند بود .
نامه ی باستان ، ج ۳ ، داستان سیاوش ، دکتر کزازی ۱۳۸۴، ص ۱۸۲.