بخویش امدن

( بخویش آمدن ) بخویش آمدن. [ ب ِ خوی / خیش م َ دَ ] ( مص مرکب )/ بخویشتن آمدن. بخود آمدن. بهوش آمدن :
جز یاربش از دهن نیامد
یک لحظه بخویشتن نیامد.چون بخویش آمد ز غرقاب فنا
خوش زبان بگشود در مدح وثنا.