خوب امدن

( خوب آمدن ) خوش آمدن پسندیده آمدن

( خوب آمدن ) خوب آمدن. [ م َ دَ ] ( مص مرکب ) خوش آمدن. پسندیده آمدن. نیکو آمدن. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
کبت نادان بوی نیلوفر بیافت
خوبش آمد سوی نیلوفر شتافت.مرا گفت خوب آمد این رای تو
به نیکی گراید همی پای تو
نبشته من این نامه پهلوی
بپیش تو آرم مگر نغنوی.سخت خوب آید این دو بیت مرا
که شنیدم ز شاعری استاد.هرچند بدین سعتریان درنگرم من
حقا که بچشمم ز همه خوبتر آیی.- خوب آمدن استخاره ؛ نیک نشان داده شدن قصد بوسیله استخاره.