گروه ۴۷ یک انجمن نویسندگان بود که بعد از جنگ جهانی دوم در آلمان شکل گرفت. نام گروه بیانگر سال تأسیس این گروه یعنی ۱۹۴۷ است.
پتر بیکسل
گونتر گراس
اینگه بورگ باخمان
ایلزه آیشینگر
آلفرد آندرش
هاینریش بل
پل سلان
پتر وایس
مارتین والزر
گونتر آیش
هانس ماگنوس انتسنبرگر
اریش فرید
پیتر هاندکه
اریش کستنر
آلکساندر کلوگه
زیگفرید لنتس
مارسل رایش-رانیسکی
ایده تشکیل این گروه به سال ۱۹۴۶ باز می گردد، زمانی که هانس ورنر ریشتر و آلفرد آندرش مجله ادبی دِر روف را بنیان گذاردند. هدف از پیدایش این مجله، اطلاع رسانی و آموزش دموکراسی به مردم آلمان، بعد از دوران هیتلر بیان شده بود. بعد از آن در سال ۱۹۴۷، نیروهای اشغالگر آمریکایی به دلیل ”بسط و انتشار نهیلیسم” مجوز این مجله را لغو کردند.
شانزده نفر از نویسندگان پیشین این مجله در ششم و هفتم سپتامبر ۱۹۴۷ در مکانی به اسم بان والدسی گردهم آمدند تا انتشار مجله ای جدید به نام دِر شکورپیون را آغاز کنند، که به خاطر مشکلات مالی میسر نشد. این جلسه به عنوان اولین جلسهٔ گروه ۴۷ شناخته شد. این ۱۶ نفر در این جلسه بر آن شدند تا با الهام از گروه ۹۷ در اسپانیا، گروه ۴۷ را بنیان گذارند.
این گروه هیچ گاه به عنوان یک گروه سازمان یافته نبود و برنامه ای مدون و عضو ثابتی غیر از بنیانگذاران آن نداشت، اعضأ را مدیر سازمان مشخص می کرد. گردهمایی هر سال دو بار برگزار می شد و دعوت نامه فقط برای کسانی که ارزش دعوت شدن داشتند ارسال می شد، که زمان و مکان گردهمایی را مشخص می کرد، فقط دعوت شونده و همسرش اجازه ورود به مجلس را داشتند. جلسه شامل خواندن مقالات اعضأ و نقد و بررسی آن بود و در هر جلسه جایزه ای به بهترین نویسنده اعطا می شد. این جایزه برای بسیاری از نویسندگان آن دوران، به عنوان شروع فصل جدیدی در نویسندگی حرفه ای بود.
پتر بیکسل
گونتر گراس
اینگه بورگ باخمان
ایلزه آیشینگر
آلفرد آندرش
هاینریش بل
پل سلان
پتر وایس
مارتین والزر
گونتر آیش
هانس ماگنوس انتسنبرگر
اریش فرید
پیتر هاندکه
اریش کستنر
آلکساندر کلوگه
زیگفرید لنتس
مارسل رایش-رانیسکی
ایده تشکیل این گروه به سال ۱۹۴۶ باز می گردد، زمانی که هانس ورنر ریشتر و آلفرد آندرش مجله ادبی دِر روف را بنیان گذاردند. هدف از پیدایش این مجله، اطلاع رسانی و آموزش دموکراسی به مردم آلمان، بعد از دوران هیتلر بیان شده بود. بعد از آن در سال ۱۹۴۷، نیروهای اشغالگر آمریکایی به دلیل ”بسط و انتشار نهیلیسم” مجوز این مجله را لغو کردند.
شانزده نفر از نویسندگان پیشین این مجله در ششم و هفتم سپتامبر ۱۹۴۷ در مکانی به اسم بان والدسی گردهم آمدند تا انتشار مجله ای جدید به نام دِر شکورپیون را آغاز کنند، که به خاطر مشکلات مالی میسر نشد. این جلسه به عنوان اولین جلسهٔ گروه ۴۷ شناخته شد. این ۱۶ نفر در این جلسه بر آن شدند تا با الهام از گروه ۹۷ در اسپانیا، گروه ۴۷ را بنیان گذارند.
این گروه هیچ گاه به عنوان یک گروه سازمان یافته نبود و برنامه ای مدون و عضو ثابتی غیر از بنیانگذاران آن نداشت، اعضأ را مدیر سازمان مشخص می کرد. گردهمایی هر سال دو بار برگزار می شد و دعوت نامه فقط برای کسانی که ارزش دعوت شدن داشتند ارسال می شد، که زمان و مکان گردهمایی را مشخص می کرد، فقط دعوت شونده و همسرش اجازه ورود به مجلس را داشتند. جلسه شامل خواندن مقالات اعضأ و نقد و بررسی آن بود و در هر جلسه جایزه ای به بهترین نویسنده اعطا می شد. این جایزه برای بسیاری از نویسندگان آن دوران، به عنوان شروع فصل جدیدی در نویسندگی حرفه ای بود.
wiki: گروه ۴۷