قالی همدان

همدان یکی از مراکز عمدهٔ قالی بافی ایران محسوب می شود. اهمیت آن از این جهت است که میزان محصولات قالی و قالیچه های تولیدشده با قیمت ارزان، از سایر نواحی قالی بافی ایران بیشتر است، به طوری که می توان همدان را مرکز قالیچه های ارزان قیمت نامید. در سالیان گذشته بیش از صدها هزار نفر در استان همدان به قالی‎بافی اشتغال داشتند ولی امروزه از این خیل تنها 47 هزار و 719 نفر بافنده‎فرش باقی مانده‎اند که از این تعداد 37 هزار و 670 نفر خانم و ده هزار و 49 نفر آقا هستند.
تاریخچه همدان
قدمت صنعت قالی بافی در همدان ثابت نشده است ولی قابل استنباط است که با زمستان های سرد و طولانی این منطقه لازم بوده مردم برای پوشش محل نشیمن یا کف اتاق خود یک نوع فرش تهیه کنند. شواهدی وجود دارد که این صنعت در قرن شانزدهم میلادی در درجزین (همدان) یا درگزین (همدان) همدان وجود داشته، زیرا گفته شده که شاه طهماسب صفوی یک تخته قالی کار درگزین را به برادر خود شاه سلیمان عثمانی (معروف به قانونی) هدیه کرده بنابراین چنین به نظر می رسد که حدود ۴۵۰ سال قبل مردم همدان در این صنعت شهرت داشتند.
آنچه بیش از هرچیز موجب شناسایی قالی های همدان می شود، وجود ریشه های بلند و پرپشم آن است، به طوری که قالی های همدان سنگین تر از قالی های دیگر مناطق ایران می باشند.
تنوع نقوش و طرح های فرش در منطقه به آسانی دلالت بر آن دارد که گستردگی این حرفه قطعاً حاصل سال هایی بسیار پیش تر از این بوده است. وجود قالیبافی پیشرفته ای در برخی روستاهای درگزین از جمله روستای سوزن از سابقه تولید فرش در این منطقه حکایت می کند.