گارسیا د سیلوا

گارسیا د سیلوا فیگوروا (اسپانیایی: García de Silva Figueroa) (زاده ۲۹ دسامبر ۱۵۵۰ - مرگ ۲۲ ژوئیه ۱۶۲۴) سفیر پادشاه اسپانیا در دربار شاه عباس صفوی و یک جهانگرد پراهمیت است. وی اولین اروپاییست که در بازدید از تخت جمشید به واقعیت تاریخی آن به عنوان مقر پادشاهان هخامنشی اشاره می کند.
د سیلوا در شهر زافرا در ایالت باداخوس اسپانیا به دنیا آمد. او نخست در خدمت ارتش فلاندرز درآمد و سپس والی ایالت باداخوس گشت. در ۱۶۱۲م، فلیپ سوم، پادشاه اسپانیا و پرتغال، د سیلوا را به عنوان سفیر خود در دربار صفوی برگزید. وی مدتی طولانی در شهر گوا، به دلیل اختلاف عقیده بسیار با نایب سلطنه پرتغال از سفر به ایران بازداشته شد تا سرانجام در اکتبر ۱۶۱۷م به مقصد رسید.سفارت دسیلوا در پاسخ به دو فرستاده اخیر شاه عباس به دربار فلیپ سوم یعنی رابرت شرلی و دنگیز بیگ بود.
دسیلوا در طول مأموریت خود، اقدامات سیاسی مهمی انجام داد. ازجمله آنها پیمان اتحاد سه قدرت ایران، پرتغال و اسپانیا در مقابل دشمن دیرینه یعنی امپراطوری عثمانی بود.
دسیلوا به سفرهای فراوانی در ایران، از جمله شیراز، قم و اصفهان دست زد. او سفری به تخت جمشید داشت و در نامه ای به آلفونسو دل لا کوئه وا از شکوه آن تعریف بسیار کرد. این نامه در بین افراد صاحب علم آنزمان اروپا تأثیر بسیار گذاشت و به سرعت به زبانهای لاتین و انگلیسی ترجمه شد. او خاطرات کامل سفر خود را با نام Totius legationis suae et Indicarum rerum Persidisque commentarii به رشته تحریر درآورد. در سال ۱۶۶۷ م این نوشته ها توسط آبراهام دو ویکفورد (Abraham de Wicquefort) به زبان فرانسه ترجمه شد. دستخط اصلی امروز در کتابخانه ملی در مادرید نگهداری می شود و نخستین بار به صورت کامل در ۱۹۰۳م انتشار یافت.