قالب گیری بادی

قالب گیری بادی یک فرایند تولید است که در تولید قطعات پلاستیکی توخالی مانند بطری های پلاستیکی به کار میرود. قالب گیری بادی به سه صورت انجام می شود: قالب گیری بادی اکستروژن، قالب گیری بادی تزریقی، قالبگیری بادی تزریق کششی.
قالب سازی
اکستروژن
فرایند قالبگیری بادی با گرم کردن پلاستیک و ایجاد لقمه اولیه آغاز می شود، لقمه اولیه به صورت یه استوانه یک سر آزاد دارای رزوه است که هوا می تواند از آن عبور کند، سپس لقمه داخل قالب قرار می گیرد و باد در آن دمیده می شود، فشار باد پلاستیک را هل داده و به دیواره قالب می چسباند، پس از خنک شدن پلاستیک و سرد شدن آن قالب باز شده و قطعه خارج می شود. در دو روش دیگر لقمه از تزریق در قالب مخصوص ایجاد می شود در مرحله دمیده شدن روش آخر یعنی قالبگیری بادی تزریقی کششی یک میله لقمه گرم شده را میکشد و در همین حال هوا در آن دمیده می شود.
ایده این روش در اصل از ایده دمیدن در شیشه مذاب آمده است. قالبگیری بادی مواد پلاستیکی در اواخر سال های 1880 شروع شد و بین سال های 1930 تا 1940 کمپانی Hartford Empire قطعاتی همچون تزئینات درخت کریسمس را تولید کردند.تا اواخر ۱۹۴۰ تیراژهای تولید محدود بودند و به همین خاطر این روش گسترش چندانی پیدا نکرد، هنگامی که تیراژهای تولید افزایش یافتند این روش گسترش یافت. مکانیزم های مورد نیاز برای ایجاد قطعات تو داخلی در گذشته ساخته شده بودند و پس از اختراع پلاستیک، شیشه که بسیار شکننده است در بعضی کاربردها با پلاستیک جایگزین شد. اولین بار تولید انبوه بطری های پلاستیکی در سال ۱۹۳۹ در آمریکا انجام شد، به فاصله کمی آلمان شروع به استفاده از این فرایند کرد و اکنون از پیشتازان این فرایند می باشد.
۱- قالبگیری بادی اکستروژن