قانعی

طوسی ملک الشعرائبهائ الدین احمد بن محمود شاعر قر. ۷ ه. اصل وی از طوس بود و او از مقابل سیل هجوم مغول در سال ۶۱۷ ه ق . از راه دریا گریخت و به عدن و مکه و مدینه و سپس به بغداد رفت و از آنجا راه بلاد روم ( آسیای صغیر ) را - که درین عهد پناهگاه فاضلان فراری بود - پیش گرفت و تحت حمایت علائالدین کیقباد سلجوقی در آمد . قانعی دو تن از جانشینان آن شاه - یعنی غیاث الدین کیخسرو و عزالدین کیکاوس - را مدح گفت و مدت ۴٠ سال مداح خاندان ایشان بود و کتابی بنام [ سلجوقنامه ] در وقایع سلطنت سلجوقیان روم بنظم در آورده بالغ بر ۳٠ مجلد و شامل۳٠٠ ٠٠٠ بیت و علاوه بر آن کلیله و دمنه را بنام عزالدین کیکاوس در بحر متقارب سروده . وی تا سال ۶۷۲ در قونیه بوده و در مرگ جلال الدین مولوی مرثیه گفته است ( لغ. )