زَبرِقان بن بَدر تمیمی (؟ - ۶۶۵م) صحابی شاعر بود. زَبرِقان (همواره در عربی با الف و لام تعریف همراه است) لقبی است که برجای نامش شهرت یافت؛ دو وجه دارد: گویند برای زیبارویی اش به این واژه لقب گرفت (زبرقان از لقب های کرهٔ ماه در زبان عربی بوده) یا برای زردفامی عمامهٔ روزانه اش. تا هنگام خلافت معاویه زیست و جاحظ ذکر کرده که او نابینایی اش را از دست داد.
درباره وُهَیبه گفته شده که از شاعران دوره ی جاهلی بوده. همسرش زید بن میة را کُشت و در همسایگی زبرقان می زیست و در یکی از اشعارش، زبرقان را نام برده است.
درباره وُهَیبه گفته شده که از شاعران دوره ی جاهلی بوده. همسرش زید بن میة را کُشت و در همسایگی زبرقان می زیست و در یکی از اشعارش، زبرقان را نام برده است.
wiki: زبرقان بن بدر