راهنمای روان ها یا روان بَرها در فرهنگ ها و دین های گوناگون، به موجودات، ارواح، فرشتگان یا ایزدانی گفته می شود که تصور می شود پس از مرگ، روح مرده را از زمین به دنیایی دیگر راهنمایی می کنند.روان برها نقش داوری در مورد عملکرد افراد را ندارند و وظیفه آن ها تنها گذراندن امن و درست روان به دنیای پس از مرگ است.
در فرهنگ های گوناگون روان برها در اشکالی انسان نما در هنرهای تدفینی ترسیم می شوند. اسب، گوزن، سگ، شبگرد شرقی، غراب، کلاغ، جغد، گنجشک و کوکو از جمله اشکالی هستند که در آیین های مختلف به عنوان روان بر ترسیم می شوند. در فرهنگ هایی که راهنمای روان را به صورت پرنده می دانند، آن ها را گروه بزرگی از پرنده ها تصور می کنند که در بیرون خانه فرد مرده در انتظار نشسته اند.راهنمای روان ها را در یونان باستان ψυχοπομπός (تلفظ: پسوخوپومپوس) می گفتند.
در سنت ایرانی، دئنا نقش راهنمای روان ها را دارد و برای نیکان به چهره ای خوش و برای نابه کاران به سیمایی زشت نمایان می شود:
در یسنا در فرگرد ۱۹، فقرات ۲۷ تا ۳۰، از تجسم اعمال در روز واپسین چنین سخن رفته است:
در فرهنگ های گوناگون روان برها در اشکالی انسان نما در هنرهای تدفینی ترسیم می شوند. اسب، گوزن، سگ، شبگرد شرقی، غراب، کلاغ، جغد، گنجشک و کوکو از جمله اشکالی هستند که در آیین های مختلف به عنوان روان بر ترسیم می شوند. در فرهنگ هایی که راهنمای روان را به صورت پرنده می دانند، آن ها را گروه بزرگی از پرنده ها تصور می کنند که در بیرون خانه فرد مرده در انتظار نشسته اند.راهنمای روان ها را در یونان باستان ψυχοπομπός (تلفظ: پسوخوپومپوس) می گفتند.
در سنت ایرانی، دئنا نقش راهنمای روان ها را دارد و برای نیکان به چهره ای خوش و برای نابه کاران به سیمایی زشت نمایان می شود:
در یسنا در فرگرد ۱۹، فقرات ۲۷ تا ۳۰، از تجسم اعمال در روز واپسین چنین سخن رفته است:
wiki: راهنمای روان ها