خردنمایی

خُردنمایی در ادبیات، متضاد اغراق است و حالتی را بیان می کند که در آن پدیده ای مهم، کوچک نشان داده شود. در مواردی خود نویسنده یا فردی مهم را خفیف، خوار و نامهم جلوه داده می شود.مثلاً در ادبیات فارسی، در مجموعهٔ طنز چرند و پرند از علی اکبر دهخدا، راوی به تبعیت از این روشِ طنز، بارها خود را «سگ روسیاه»، «بی عقل»، «بی شعور»، «دیوانه»، «احمق» و «حیوان بی زبان خدا» و غیره می خواند.