کلمه جو
صفحه اصلی

تثاؤن

لغت نامه دهخدا

تثاؤن. [ ت َ ءُ ] ( ع مص ) تثاون و تتأن. ( قطر المحیط ). تتاون. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به تتأن و تثاون شود. || آمدن شکار را از چپ و راست. ( از قطر المحیط ) ( آنندراج ). رجوع به تثاون و تتأن شود.

تثاون. [ ت َ وُ ] ( ع مص ) حیله کردن و فریب نمودن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). حیله وخدعه. ( قطر المحیط ). تثاؤن. رجوع به تتاون شود.

تثاؤن . [ ت َ ءُ ] (ع مص ) تثاون و تتأن . (قطر المحیط). تتاون . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به تتأن و تثاون شود. || آمدن شکار را از چپ و راست . (از قطر المحیط) (آنندراج ). رجوع به تثاون و تتأن شود.



کلمات دیگر: