قانون نظام مهندسی معدن، قانونی است که به منظور بکارگیری بهترین شیوه های علمی و رعایت اصول و قواعد فنی و مهندسی به منظور افزایش بهره وری منابع معدنی، در بهمن ماه ۱۳۷۹ به تصویب مجلس شورای اسلامی ایران رسید.
حفظ و افزایش بهره وری منابع معدنی که سرمایه های ملی تجدیدناپذیر هستند.
تنسیق امور مربوط به مشاغل و حرفه های فنی و مهندسی در فعالیتهای معدنی.
تأمین موجبات رشد و اعتلای مهندسی معدن در کشور.
ترویج اصول فنی و مهندسی معدن در فعالیتهای معدنی.
بالا بردن کیفیت خدمات مهندسی و نظارت بر حسن اجرای خدمات.
ارتقای دانش فنی صاحبان حرفه ها در بخش معدن.
وضع مقررات به منظور اطمینان از رعایت اصول ایمنی بهداشت بهره دهی مناسب حفظ محیط زیست صرفه اقتصادی و نظارت بر اجرای آن.
فراهم ساختن زمینه همکاری میان وزارت صنایع و معادن و تشکلهای مهندسی حرفه ای و صنعتی در بخش معدن.
ایجاد زمینه های مشارکت صاحبان حرفه های مهندسی معدن در تهیه و اجرای طرحهای توسعه و عمرانی کشور.
ایجاد و تحکیم روابط حرفه ای در سطح ملی و بین المللی و معرفی نمایندگان برای شرکت در مجامع علمی و فنی.
این قانون کلیه حرفه های مهندسی معدن (شامل حرفه های مهندسی، کارشناسی و کاردانی مرتبط با فعالیتهای معدنی) و فعالیتهای معدنی (شامل کلیه عملیات پی جویی برای یافتن کانسارها و اکتشاف و استخراج معادن و کانه آرایی کانسنگ و فرآوری مواد معدنی و متالورژی استخراجی) را در برمی گیرد.
به منظور نیل به اهداف این قانون و مشارکت بیشتر مهندسان، در سال ۱۳۸۱ سازمانی به نام سازمان نظام مهندسی معدن، در هر استان تشکیل و براساس شرایط مندرج در قانون، اقدام به عضوگیری از مهندسان و کاردانان مرتبط با فعالیتهای معدنی می نماید.
بنابر ماده ۲ قانون نظام مهندسی معدن، اهداف و وظایف نظام مهندسی معدن عبارتند از:
حفظ و افزایش بهره وری منابع معدنی که سرمایه های ملی تجدیدناپذیر هستند.
تنسیق امور مربوط به مشاغل و حرفه های فنی و مهندسی در فعالیتهای معدنی.
تأمین موجبات رشد و اعتلای مهندسی معدن در کشور.
ترویج اصول فنی و مهندسی معدن در فعالیتهای معدنی.
بالا بردن کیفیت خدمات مهندسی و نظارت بر حسن اجرای خدمات.
ارتقای دانش فنی صاحبان حرفه ها در بخش معدن.
وضع مقررات به منظور اطمینان از رعایت اصول ایمنی بهداشت بهره دهی مناسب حفظ محیط زیست صرفه اقتصادی و نظارت بر اجرای آن.
فراهم ساختن زمینه همکاری میان وزارت صنایع و معادن و تشکلهای مهندسی حرفه ای و صنعتی در بخش معدن.
ایجاد زمینه های مشارکت صاحبان حرفه های مهندسی معدن در تهیه و اجرای طرحهای توسعه و عمرانی کشور.
ایجاد و تحکیم روابط حرفه ای در سطح ملی و بین المللی و معرفی نمایندگان برای شرکت در مجامع علمی و فنی.
این قانون کلیه حرفه های مهندسی معدن (شامل حرفه های مهندسی، کارشناسی و کاردانی مرتبط با فعالیتهای معدنی) و فعالیتهای معدنی (شامل کلیه عملیات پی جویی برای یافتن کانسارها و اکتشاف و استخراج معادن و کانه آرایی کانسنگ و فرآوری مواد معدنی و متالورژی استخراجی) را در برمی گیرد.
به منظور نیل به اهداف این قانون و مشارکت بیشتر مهندسان، در سال ۱۳۸۱ سازمانی به نام سازمان نظام مهندسی معدن، در هر استان تشکیل و براساس شرایط مندرج در قانون، اقدام به عضوگیری از مهندسان و کاردانان مرتبط با فعالیتهای معدنی می نماید.
بنابر ماده ۲ قانون نظام مهندسی معدن، اهداف و وظایف نظام مهندسی معدن عبارتند از:
wiki: قانون نظام مهندسی معدن