جان مکدونالد کینر

سر جان مکدونالد کینر (به انگلیسی: Sir John Macdonald Kinneir) (زاده ۳ فوریه ۱۷۸۲ – درگذشته ۱۱ ژوئن ۱۸۳۰) افسر اسکاتلندی شاغل در ارتش کمپانی هند شرقی بریتانیا بود که در میان سال های ۱۸۲۶ تا پایان عمرش به عنوان نماینده سیاسی انگلستان در ایران مأمور بود. در متون رسمی و تاریخی عهد قاجار غالباً از او با عنوان «کلنل مکدونالد» یاد شده است.
فرهنگ جغرافیایی ایران، به همراه نقشه (لندن، ۱۸۳۰)
روایت سفر به آسیای صغیر، ارمنستان و کردستان در ۱۴–۱۸۱۳ به همراه توضیحاتی پیرامون حرکت اسکندر کبیر و ده هزار سرباز یونانی (لندن، ۱۸۱۸)
مکدونالد به تاریخ ۳ فوریه ۱۷۸۲ در بخش کارندن از شهرستان لینلیتگو در اسکاتلند به دنیا آمد. وی فرزند نامشروع جان مکدونالد بازرس گمرک بوروستونس و سیسیلیا ماریا کینر بود. سر ویلیام بنسلی در سال ۱۸۰۲ وی را با نام خانوادگی مکدونالد، نامزد شرکت در یک دوره کارآموزی نظامی کرد. جان را در ارتش هند بریتانیا با همان نام خانوادگی می شناختند اما وی از ۱۸۱۸ به بعد از کینر استفاده کرد.
مکدونالد در ۲۱ سپتامبر ۱۸۰۴ به عنوان افسر پرچم دار (ستوان دوم) در ارتش مَدرَس ترفیع گرفت اما تا تاریخ ۱ ژانویه ۱۸۰۷ که هنگ ۲۴ پیاده مدرس تشکیل شد به این سمت منصوب نشد. در این تاریخ وی به عنوان ستوان در این نیرو به خدمت منصوب شد. در ۱۴ آوریل ۱۸۱۸ توانست در هنگ خود به سروانی ترفیع یابد و بعدها به درجهٔ سرهنگ دومی دست یافت. وی چندی به عنوان منشی افسری که فرماندهی مالابار و کانارا را بر عهده داشت خدمت کرد.
مکدونالد به عنوان عضوی از هیئت همراه سر جان مَلکُم در ۹–۱۸۰۸ در بوشهر مأمور بود و سفرهای زیادی کرد. در ۱۸۱۰ میلادی از طریق بغداد، موصل و دیاربکر به قسطنطنیه رفت و مانیسا و سمیرانا را هم دید و سپس از طریق اسپانیا و پرتغال به انگلستان بازگشت. سپس مأمور شد به همراه سرهنگ نیل کمپبل به هنگ خود بازگردد. وی در ژانویه ۱۸۱۳ از طریق استکهلم به هدف رسیدن به هندوستان، قصد روسیه و ایران را کرد اما پس از حمله فرانسه به روسیه به سمت جنوب رفت و از طریق لهستان به اتریش، مجارستان و سپس قسطنطنیه عازم شد. او پس از مشاهدهٔ آسیای صغیر و قبرس به قسطنطنیه برگشت و از راه ارمنستان و کردستان به بغداد و سپس به بمبئی رفت. وی در ۱۸۱۳ به مدت چند سال بعنوان رئیس دژ سنت جرج مدرس منصوب بود.