روبنده و پاک کننده خانه تمیز کننده خانه .
خانه روب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خانه روب. [ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب مرخم )روبنده و پاک کننده خانه. تمیزکننده خانه. || خانه برانداز. خانه کن. مبذر. متلف :
زن بچشم تو گرچه خوب شود
زشت باشد چو خانه روب شود.
در آویختش قائد خانه روب
زدش بر کف پای بسیار چوب.
زن بچشم تو گرچه خوب شود
زشت باشد چو خانه روب شود.
اوحدی.
|| غارتگر که همه چیز را برد : در آویختش قائد خانه روب
زدش بر کف پای بسیار چوب.
نزاری قهستانی ( دستورنامه ).
|| ( اِ مرکب ) جارو ( باصطلاح شمیرانیها ).فرهنگ عمید
پاک کننده و تمیزکنندۀ خانه.
کلمات دیگر: