جان افشان

جان افشان. [ اَ ] ( نف مرکب ) جان فداکننده. آنکه جان را در راه کسی یا چیزی بدهد :
جان بیگانه ستاند ملک الموت بزجر
زجر حاجت نبود عاشق جان افشان را. || افشاننده جان. ریزنده جان. جان بخش :
ای تماشاگاه جانها طرف لاله ستان تو
مطلع خورشید زیر زلف جان افشان تو.

=جان فشان