حشایش

جمع حشیش
گیاهان خشک

حشایش. [ ح َ ی ِ ] ( ع اِ ) ج ِ حشیش. گیاهان خشک. ( منتهی الارب ) :
در حشایش چون حشیشی او بپاست
مرغ پندارد که آن شاخ گیاست.دل ببیند سر بدان چشم صفی
آن حشایش که شد از عامه خفی.پر گنه باب گشایش میزند
غرقه دست اندر حشایش میزند.

حشائش. [ ح َ ءِ ] ( ع اِ ) رجوع به حشایش شود.

= حشیش