ابستا

اسم: آبستا (پسر) (فارسی) (تلفظ: abesta) (فارسی: آبستا) (انگلیسی: abesta)
معنی: اوستا، اساس بنیاد اصل، کتاب مقدس زرتشتیان

---

اسم: ابستا (پسر) (اوستایی) (تلفظ: abestā) (فارسی: اَبِستا) (انگلیسی: abesta)
معنی: اوستا، ( = اَوستا )

( آبستا ) اوستا
اوستا

---

(صفت اسم ) استاد

( آبستا ) آبستا. [ ب ِ ] ( اِخ ) اَوِستا : و پارسیان ازکتاب آبستا که زردشت آورده است. ( مجمل التواریخ ).
چو اینجا معنی قرآن ندانم
روم آنجا که آبستا بخوانم.

---

ابستا. [ اَ ب ِ ] ( اِخ ) اَوِستا. اَستا. اَبستاق. وِستا. ستا. اوستاک. آبستا. اَبستاغ :
همچو معماست فخر و همت او شرح
همچو ابستاست فضل و سیرت او زند.چو گلبن از بر آتش نهاد عکس افکند
بشاخ او بر، دُرّاج شد ابستا خوان.و [ زردشت ] کتاب بستاق که ایشان ابستا و وستا خوانند بر گشتاسب عرضه کرد. ( مجمل التواریخ ).
فرهنگ نویسان و بعض مورخین که ابراهیم را زردشت گمان برده اند اوستا را نیز صحف ابراهیم دانسته اند و این غلطی فاحش و خطائی روشن است. رجوع به اوستا شود.

= اَوِستا