خواربار
بارخوار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بارخوار. [ خوا / خا ] ( اِ مرکب ) خواربار باشد :
ز کنعان کشیدیم لختی جهاز
کز این بارخوار است ما را نیاز.
ز کنعان کشیدیم لختی جهاز
کز این بارخوار است ما را نیاز.
شمسی ( یوسف و زلیخا ).
فرهنگ عمید
خواربار#NAME?
کلمات دیگر: