<div class="boxBd">چامه زن. [ م َ / م ِ زَ ] ( نف مرکب ) ساززن. موسیقی دان. آهنگ نواز. نغمه زن. آنکه سرود ونغمه در دستگاه موسیقی ساز کند و بوسیله یکی از آلات موسیقی بنوازد یا بخواند. کسی که خواندن یا زدن نغمه و سرود را در دستگاههای موسیقی داند : <br>بدان چامه زن گفت کای ماهروی <br>بپرداز دل چامه شاه گوی.<div class="au">فردوسی.</div></div>

چامه زن. [ م َ / م ِ زَ ] ( نف مرکب ) ساززن. موسیقی دان. آهنگ نواز. نغمه زن. آنکه سرود ونغمه در دستگاه موسیقی ساز کند و بوسیله یکی از آلات موسیقی بنوازد یا بخواند. کسی که خواندن یا زدن نغمه و سرود را در دستگاههای موسیقی داند : بدان چامه زن گفت کای ماهروی بپرداز دل چامه شاه گوی. فردوسی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">سرود زدن . نغمه نواختن . تصنیف مخصوص را در دستگاههای موسیقی خواندن یا نواختن .</div>

سرود زدن . نغمه نواختن . تصنیف مخصوص را در دستگاههای موسیقی خواندن یا نواختن .

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">۱. نوازنده.<br>۲. خواننده، کسی که نغمه و سرودی را با ساز بزند یا بخواند: بدان چامهزن گفت کای ماه روی / بپرداز دل، چامهٴ شاه گوی (فردوسی: ۶/۴۸۱ ).</div>

۱. نوازنده. ۲. خواننده، کسی که نغمه و سرودی را با ساز بزند یا بخواند: بدان چامهزن گفت کای ماه روی / بپرداز دل، چامهٴ شاه گوی (فردوسی: ۶/۴۸۱ ).

چامه زن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید