( اسم ) جمع جبهه پیشانیها.
کنده کفش دوزی
کنده کفش دوزی
جباه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جباه. [ ج ِ ] ( ع اِ ) ج ِ جبهه. پیشانیها. ( از قطر المحیط ) ( آنندراج ) ( از ترجمان علامه جرجانی ) ( از منتهی الارب ) ( غیاث اللغات ) ( از معجم البلدان ) :
شرفی دارد بر چشم جبین ز آنکه نهند
شهریاران جهان پیش تو بر خاک جباه.
بر آستانه ٔاو بر زمین نهاده جباه.
که در پرستش او بر زمین نهند جباه.
جباه. [ ج ِ ] ( اِخ ) نام آبی است در نواحی شام بین حلب و تدمر و جنگ معروف سیف الدوله با اعراب در آنجا روی داد. ( از معجم البلدان ):
و مروابالجباة یضم فیها
کلاالجیشین من نفعازار.
جباه. [ ج َب ْ با ] ( اِخ ) گویند: موضعی است از اعمال فارس. ( از معجم البلدان ) ( از مرآت البلدان ) ( از مراصدالاطلاع ). بنظر میرسد این کلمه همان ( جبی ) باشد که جبانی منسوب بدانست. ( از معجم البلدان ). مؤلف مرآت البلدان گوید: ممکن است که همان جبا باشد و بر بعضی مشتبه گشته جباه گفته باشند. ( مرآت البلدان ج 4 ص 212 ).
جباه. [ ج َب ْ با ] ( ع ص ) زشت گو. جبهته بالمکروه ؛ استقبلته به. ( اقرب الموارد ): و کان ابوعبیدة جباهاً لم یکن بالبصرة احداً الا و هو یداجیه و یتقیه علی عرضه. ( وفیات الاعیان چ تهران ج 2 ص 227 س 25 ).
شرفی دارد بر چشم جبین ز آنکه نهند
شهریاران جهان پیش تو بر خاک جباه.
فرخی.
همه بزرگان کاندر زمین ایرانندبر آستانه ٔاو بر زمین نهاده جباه.
فرخی.
عجب نباشد اگر خدمتش ملوک کنندکه در پرستش او بر زمین نهند جباه.
فرخی.
جباه. [ ج ِ ] ( اِخ ) نام آبی است در نواحی شام بین حلب و تدمر و جنگ معروف سیف الدوله با اعراب در آنجا روی داد. ( از معجم البلدان ):
و مروابالجباة یضم فیها
کلاالجیشین من نفعازار.
متنبی ( از معجم البلدان ).
جباه. [ ج َب ْ با ] ( اِخ ) گویند: موضعی است از اعمال فارس. ( از معجم البلدان ) ( از مرآت البلدان ) ( از مراصدالاطلاع ). بنظر میرسد این کلمه همان ( جبی ) باشد که جبانی منسوب بدانست. ( از معجم البلدان ). مؤلف مرآت البلدان گوید: ممکن است که همان جبا باشد و بر بعضی مشتبه گشته جباه گفته باشند. ( مرآت البلدان ج 4 ص 212 ).
جباه. [ ج َب ْ با ] ( ع ص ) زشت گو. جبهته بالمکروه ؛ استقبلته به. ( اقرب الموارد ): و کان ابوعبیدة جباهاً لم یکن بالبصرة احداً الا و هو یداجیه و یتقیه علی عرضه. ( وفیات الاعیان چ تهران ج 2 ص 227 س 25 ).
جباه . [ ج َب ْ با ] (اِخ ) گویند: موضعی است از اعمال فارس . (از معجم البلدان ) (از مرآت البلدان ) (از مراصدالاطلاع ). بنظر میرسد این کلمه همان (جبی ) باشد که جبانی منسوب بدانست . (از معجم البلدان ). مؤلف مرآت البلدان گوید: ممکن است که همان جبا باشد و بر بعضی مشتبه گشته جباه گفته باشند. (مرآت البلدان ج 4 ص 212).
جباه . [ ج َب ْ با ] (ع ص ) زشت گو. جبهته بالمکروه ؛ استقبلته به . (اقرب الموارد): و کان ابوعبیدة جباهاً لم یکن بالبصرة احداً الا و هو یداجیه و یتقیه علی عرضه . (وفیات الاعیان چ تهران ج 2 ص 227 س 25).
جباه . [ ج ِ ] (اِخ ) نام آبی است در نواحی شام بین حلب و تدمر و جنگ معروف سیف الدوله با اعراب در آنجا روی داد. (از معجم البلدان ):
و مروابالجباة یضم فیها
کلاالجیشین من نفعازار.
و مروابالجباة یضم فیها
کلاالجیشین من نفعازار.
متنبی (از معجم البلدان ).
جباه . [ ج ِ ] (ع اِ) ج ِ جبهه . پیشانیها. (از قطر المحیط) (آنندراج ) (از ترجمان علامه ٔ جرجانی ) (از منتهی الارب ) (غیاث اللغات ) (از معجم البلدان ) :
شرفی دارد بر چشم جبین ز آنکه نهند
شهریاران جهان پیش تو بر خاک جباه .
همه بزرگان کاندر زمین ایرانند
بر آستانه ٔاو بر زمین نهاده جباه .
عجب نباشد اگر خدمتش ملوک کنند
که در پرستش او بر زمین نهند جباه .
شرفی دارد بر چشم جبین ز آنکه نهند
شهریاران جهان پیش تو بر خاک جباه .
فرخی .
همه بزرگان کاندر زمین ایرانند
بر آستانه ٔاو بر زمین نهاده جباه .
فرخی .
عجب نباشد اگر خدمتش ملوک کنند
که در پرستش او بر زمین نهند جباه .
فرخی .
فرهنگ عمید
=جبهه
جبهه#NAME?
کلمات دیگر: