<div class="boxBd">چرب سخن. [ چ َ س ُ خ َ ] ( ص مرکب ) چرب گفتار. چرب گو. خوش سخن.آنکس که بسخنان نرم و دلاویز شنونده را مجذوب خود کند. چرب زبان. لَبِق. لَبیق. ( منتهی الارب ) : <br>گر من لابه ساز چرب سخن <br>چه بسی لابه ها بدل ندهم.<div class="au">فرخی.</div> || متملق. چاپلوس. زبان باز. مردم فریب : <br>من از فریب تو آگه نه و تو سنگین دل <br>همی فریفته بودی مرا به چرب سخن.<div class="au">فرخی.</div>رجوع به چرب زبان و چرب گفتار شود.</div>

چرب سخن. [ چ َ س ُ خ َ ] ( ص مرکب ) چرب گفتار. چرب گو. خوش سخن.آنکس که بسخنان نرم و دلاویز شنونده را مجذوب خود کند. چرب زبان. لَبِق. لَبیق. ( منتهی الارب ) : گر من لابه ساز چرب سخن چه بسی لابه ها بدل ندهم. فرخی. || متملق. چاپلوس. زبان باز. مردم فریب : من از فریب تو آگه نه و تو سنگین دل همی فریفته بو

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">چرب گفتار . چرب گو . خوش سخن</div>

چرب گفتار . چرب گو . خوش سخن

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">۱. خوش سخن.<br>۲. چرب گفتار، چرب زبان.</div>

۱. خوش سخن. ۲. چرب گفتار، چرب زبان.

چرب سخن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید