<div class="boxBd">جان ستانی. [ س ِ ] ( حامص مرکب ) جان گیری. روان گیری. عمل آنکه یا آنچه جان را می ستاند : <br>پسندی و همداستانی کنی <br>که جانداری و جان ستانی کنی.<div class="au">فردوسی.</div>پس از مرگ من مهربانی کنند<br>ز دشمن بکین جان ستانی کنند.<div class="au">فردوسی.</div>مرا گر دل دهی در جان ستانی <br>عبادت لازمست و بنده ملزوم.<div class="au">سعدی.</div></div>

جان ستانی. [ س ِ ] ( حامص مرکب ) جان گیری. روان گیری. عمل آنکه یا آنچه جان را می ستاند : پسندی و همداستانی کنی که جانداری و جان ستانی کنی. فردوسی. پس از مرگ من مهربانی کنند ز دشمن بکین جان ستانی کنند. فردوسی. مرا گر دل دهی در جان ستانی عبادت لازمست و بنده ملزوم. سعدی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">عمل آنکه یا آنچه جان را می ستاند جان گیری .</div>

عمل آنکه یا آنچه جان را می ستاند جان گیری .

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">عمل آن که جان کسی را می گیرد، جان ستاندن، کُشتن.</div>

عمل آن که جان کسی را می گیرد، جان ستاندن، کُشتن.

جان ستانی

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید