چاره بردار

چاره پذیر . علاج پذیر . قابل علاج

چاره بردار. [ رَ / رِ ب َ ] ( نف مرکب ) چاره پذیر. علاج پذیر. قابل علاج. و رجوع به چاره پذیر شود.

۱. چاره پذیر.
۲. قابل علاج.