<div class="boxBd">پاکیزه تن. [ زَ / زِ ت َ ] ( ص مرکب ) پاک بدن. پاک تن. || عفیف. پارسا : <br>وزان پس چنین گفت کای پهلوان <br>توپاکیزه تن باش و روشن روان.<div class="au">فردوسی.</div>چنین داد پاسخ بدان انجمن <br>که شاهی بدانجاست پاکیزه تن.<div class="au">فردوسی.</div>که پاکیزه چهرست و پاکیزه تن <br>ستوده به هر شهر و هر انجمن.<div class="au">فردوسی.</div></div>

پاکیزه تن. [ زَ / زِ ت َ ] ( ص مرکب ) پاک بدن. پاک تن. || عفیف. پارسا : وزان پس چنین گفت کای پهلوان توپاکیزه تن باش و روشن روان. فردوسی. چنین داد پاسخ بدان انجمن که شاهی بدانجاست پاکیزه تن. فردوسی. که پاکیزه چهرست و پاکیزه تن ستوده به هر شهر و هر انجمن. فردوسی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( صفت ) ۱- پاک بدن پاک تن . ۲- پارسا عفیف .<br>پاک بدن پاک تن</div>

( صفت ) ۱- پاک بدن پاک تن . ۲- پارسا عفیف . پاک بدن پاک تن

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">۱. پاک تن<br>۲. [مجاز] پارسا، عفیف.</div>

۱. پاک تن ۲. [مجاز] پارسا، عفیف.

پاکیزه تن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید