<div class="boxBd">بارافکن. [ اَ ک َ ] ( اِ مرکب ) بارافگن. لفظاً صفت فاعلی است ولی بمعنی محل نهادن بار و جایگاه خالی کردن بار باشد. طالب آملی گوید : <br>گلزار عیش و لاله ستان نشاط را<br>بارافکن قوافل عیش این مشام بود.<div class="au">( از آنندراج ).</div>رجوع به بارانداز شود. || فروکش شدن. ( غیاث ). محل فروکش کردن. || مقام گزیدن. ( غیاث ). رجوع به بارانداز شود.</div>

بارافکن. [ اَ ک َ ] ( اِ مرکب ) بارافگن. لفظاً صفت فاعلی است ولی بمعنی محل نهادن بار و جایگاه خالی کردن بار باشد. طالب آملی گوید : گلزار عیش و لاله ستان نشاط را بارافکن قوافل عیش این مشام بود. ( از آنندراج ). رجوع به بارانداز شود. || فروکش شدن. ( غیاث ). محل فروکش کردن. || مقام گزیدن. ( غیاث ). رجوع

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( اسم ) ۱ - آنکه بار را بر زمین نهد. ۲ - محل فرو نهادن بار جایگاه خالی کردن بار . ۳ - محل فرو کش کردن مقام .</div>

( اسم ) ۱ - آنکه بار را بر زمین نهد. ۲ - محل فرو نهادن بار جایگاه خالی کردن بار . ۳ - محل فرو کش کردن مقام .

فرهنگ فارسی

<div class="boxBd">= بارانداز</div>

بارافکن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید