کنددست

( صفت ) آنکه دستش در عمل کند باشد مقابل تیز دست .

کنددست. [ ک ُ دَ ] ( ص مرکب )آنکه دستش در عمل کند باشد. مقابل تردست. ( فرهنگ فارسی معین ). آنکه دستی فرز و چالاک ندارد :
زنم تیشه خوش تیزدستانه بر پا
به طاقت تراشی ولی کنددستم.

آن که دستش در کار کردن کند باشد.