جوینده خواهان یا اندیشنده
سگالنده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سگالنده. [ س ِ ل َ دَ / دِ ] ( نف ) جوینده. خواهان :
سپاهی به کردار کوچ بلوچ
سگالنده جنگ و برآورده خوچ.
سگالنده فال چون قرعه راند
ز طالع تواند همی نقش خواند.
ز دشمن بدشمن شود رستگار.
سپاهی به کردار کوچ بلوچ
سگالنده جنگ و برآورده خوچ.
فردوسی.
|| اندیشنده : سگالنده فال چون قرعه راند
ز طالع تواند همی نقش خواند.
نظامی.
سگالنده کاردان وقت کارز دشمن بدشمن شود رستگار.
نظامی.
فرهنگ عمید
۱. اندیشه کننده، فکرکننده.
۲. رایزن، چاره جو.
۲. رایزن، چاره جو.
کلمات دیگر: