سلجم

سلجم . [ س َ ج َ ] (ع ص ، اِ) ریش سخت دراز و انبوه . || چاه قدیم بسیار آب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). || دراز از اسب و مردم و پیکان یا عام است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). تیر دراز ازپیکان ج ، سلاجم . (مهذب الاسماء). || سر دراز زنخ . (اقرب الموارد) (آنندراج ) (منتهی الارب ). || شتر کلانسال سخت . (منتهی الارب ) (آنندراج ).

سلجم . [ س َ ج َ ] (معرب ، اِ) معرب شلغم . (از غیاث اللغات ) (مهذب الاسماء). شلغم . و آن مهیج باه مدر بول مقوی باصره نفاخ و دلیر هضم و مصلح آن زیره و شیرینی است . و ثلجم و شلجم غلط است .

شلغم#NAME?