شنودن شنیدن .
بر شنودن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
برشنودن. [ ب َ ش َ / ش ِ / ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) شنودن. شنیدن :
تاچشم و گوش یافته ای بنگر
تا برشنوده است گوا بینا.
تاچشم و گوش یافته ای بنگر
تا برشنوده است گوا بینا.
ناصرخسرو.
و رجوع به شنیدن شود.کلمات دیگر: