( بذیة ) بذیة. [ ب َ ذی ی َ ] ( ع ص ) مؤنث بَذّی. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || مؤنث بذی ٔ. ( منتهی الارب ). رجوع به بذی شود.
بذیه
لغت نامه دهخدا
بذیة. [ ب َ ذی ی َ ] (ع ص ) مؤنث بَذّی . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مؤنث بذی ٔ. (منتهی الارب ). رجوع به بذی ٔ شود.
کلمات دیگر: