خوردن به سنگ فسان یعنی سنگی که با آن شمشیر و کارد و جز آن نیز کنند مجازا تیز شدن تیغ و خنجر و امثال آن .
بر فسان خوردن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بر فسان خوردن. [ ب َ ف َ خوَرْ /خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) خوردن به سنگ فسان یعنی سنگی که با آن شمشیر و کارد و جز آن تیز کنند. مجازاً، تیزشدن تیغ و خنجر و امثال آن. ( آنندراج ) :
نی تند گردد آن و نه این سوده میشود
هرچند تیغ مهر خورد بر فسان برف.
نی تند گردد آن و نه این سوده میشود
هرچند تیغ مهر خورد بر فسان برف.
محمد سعید اشرف ( آنندراج ).
کلمات دیگر: