ستاره دنباله دار
اختر دنباله دار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
اختر دنباله دار. [ اَ ت َ رِ دُم ْ ل َ / ل ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ستاره دنباله دار. نوعی از ستارگان که دُم گونه ای دارند و عرب آنرا ذوذنب خواند :
بخال و گوشه ابروی او مبین گستاخ
که همچو اختر دنباله دار خونریز است.
چون برآرد خط ز خال روی یار اندیشه کن.
بخال و گوشه ابروی او مبین گستاخ
که همچو اختر دنباله دار خونریز است.
صائب.
فتنه در دنباله دارد اختر دنباله دارچون برآرد خط ز خال روی یار اندیشه کن.
صائب.
کلمات دیگر: