drop
بر زمین افتادن
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
کنایه از خوار و بی اعتبار شدن .
لغت نامه دهخدا
بر زمین افتادن. [ ب َ زَ اُ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از خوار و بی اعتبار شدن. ( آنندراج ).
- بر زمین افتادن حرف ؛ خوار و بی اعتبار شدن آن :
می توان خواند از جبین خاک احوال مرا
بس که پیش یار حرفم بر زمین افتاده است.
نیفتاده حرف کسی بر زمین.
- بر زمین افتادن حرف ؛ خوار و بی اعتبار شدن آن :
می توان خواند از جبین خاک احوال مرا
بس که پیش یار حرفم بر زمین افتاده است.
صائب ( از آنندراج ).
دمیده ز بس سبزه و یاسمین نیفتاده حرف کسی بر زمین.
طغرا ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: