بر اوفتادن

اوفتادن افتادن .

براوفتادن. [ ب َ دَ ] ( مص مرکب ) اوفتادن. افتادن. رجوع به اوفتادن و افتادن شود.
- براوفتادن به ؛ آغازیدن به. ( یادداشت مؤلف ):
چنان بدانم من جای غلغلیجگهش
کجا بمالش اول براوفتد بسریش.