کلمه جو
صفحه اصلی

پیش خود

فرهنگ فارسی

از تلقائ نفس پیش خود برپا و خود برپا

لغت نامه دهخدا

پیش خود. [ ش ِ خَودْ / خُدْ ]( اِ مرکب ) از تلقاء نفس. || پیش خود برپاو خود برپا: خودسر و خودرأی. گویند اینهمه پیش خودبرپا مباش بسر خواهی افتاد. ( آنندراج ) :
یار باید پند ناصح نشنود
سرو بالا پیش خود بر پای باش.
نعیمی گیلانی.
خودستا و خودپسند و خودسر و خودرا مشو
نیستی گر بنده خود پیش خود برپا مشو.
تأثیر.
بگذر از آئینه محو آن قد رعنا مباش
التفاتی هم بما کن پیش خود برپا مباش.
محمدسعید اشرف.
کلمات دیگر: