مصفا مظاهر

مُصَفّا، مَظاهِر (اراک ۱۳۱۱ش)
مُصَفّا، مَظاهِر
شاعر و ادیب ایرانی. در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی درس خوانده و دانشنامۀ دکتری گرفته است. به تدریس در همین رشته در دانشگاه های شیراز و تهران پرداخته و به شیوۀ سنتی شعر سروده است. سپیدنامه (تهران، ۱۳۴۰) و سی سخن (تهران، ۱۳۴۰) نمونه هایی است از شعرهایش. تذکرۀ تفصیلیِ مجمع الفصحا تألیف رضاقلی خان هدایت در شش جلد به کوشش وی منتشر شده است. علی مصفا، بازیگر و کارگردان سینما، فرزند وی است.

[ویکی نور] «مظاهر مصفا» فرزند اسماعیل در سال 1311ش در قم در خانواده ای با فرهنگ از اهالی تفرش به دنیا آمد. دوران تحصیلات اولیه خود را در مدرسه حکیم نظامی قم سپری کرد و تحصیلات خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی تا اخذ درجه دکتری از دانشگاه تهران ادامه داد. هم زمان با ادامه تحصیل به استخدام آموزش و پرورش درآمد و مدتی هم رئیس فرهنگ قم بود و چندی هم ریاست مدرسه عالی قضایی قم را به عهده داشت.
دکتر مصفا یکی از قصیده سرایان ایرانی بعد از ملک الشعرای بهار (محمدتقی بهار) است. وی در کشورهای افغانستان و هند و دیگر کشورهای فارسی زبان نیز دارای شهرت است. قصیده هیچ او یکی از شعرهای اوست که دکتر غلامحسین یوسفی در کتاب «چشمه روشن» به بررسی آن پرداخته و پروفسور صلاح الصاوی (شاعر و سخن سنج مصری) در کتاب «العدمیة فی شعر» آن را ترجمه، نقد و بررسی کرده است.(ترجمه این کتاب مدتی است که انجام شده ولی منتشر نگشته است.) تا کنون چند مجموعه شعر از او به چاپ رسیده که از آن جمله است: «ده فریاد» و «سی سخن».
دکتر مظاهر مصفا همچنین در عرصه تحقیقات ادبی از جمله در حوزه سعدی شناسی فعالیت می کند.
2- متن انتقادی جوامع الحکایات و لوامع الروایات؛
3- تصحیح دیوان ابوتراب فرقتی کاشانی؛
4- تصحیح دیوان نزاری قهستانی؛