بهداشت اجتماعی

بهداشت اجتماعی (Social hygiene)
از موضوعات مورد توجه در مددکاری اجتماعی که به ویژه به مسائل ناشی از عدم سلامت فردی و اجتماعی، روابط جنسی اشخاص در جامعه، نظیر فحشا و جنایات جنسی و بیماری های شایع مقاربتی، می پردازد.

[ویکی فقه] نقش دین در دستیابی به سلامت روحی در مکاتب روانشناسی معاصر، غیر قابل انکار شمرده می شود.
در آیاتی دیگر از برخی عوامل یاد شده که بهداشت روانی انسان را به خطر می اندازند؛ شراب و قمار ، بین مردم دشمنی و کینه پدید آورده، آنها را از یاد خدا دور می سازند: «اِنَّما یُریدُ الشَّیطـنُ اَن یوقِعَ بَینَکُمُ العَدوةَ والبَغضاءَ فِی الخَمرِ و المَیسِرِ و یَصُدَّکُم عَن ذِکرِ اللّهِ وعَنِ الصَّلوة...» همچنین نهی از صفات ناپسند اخلاقی مانند دروغ ، غیبت ، تهمت ، تجسس ، سخن چینی و تفاخر در راستای دستیابی به سلامت روانی قابل مطالعه است. سفارش به اجرای عدالت ، نیکوکاری و روابط خویشاوندی، امر به معروف ونهی ازمنکر ، تعاون و همیاری اجتماعی و نهی از خیانت، قتل و جنایت ، آزار و اذیت و شمردن جنگ از مصادیق فساد به تقویت سلامت اجتماعی می انجامد.