( صفت ) در ترکیب آید بمعنی کننده و در حال کردن زاری کنان ناله کنان .
جمع کنه
جمع کنه
کنان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کنان. [ ک َ ] ( نف ، ق ) از: کَن ( کننده ) + ان ( پساوند بیان حالت ). در حال کندن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
به تک بادپایان زمین را کنان
در و دشت شد پر سر بی تنان.
موکنان جامه دران در شور او.
کنان. [ ک َ ] ( ص ) به معنی کهنه. ( غیاث ). به فارسی کهنه. ( از آنندراج ). و رجوع به کَنانَه شود.
کنان. [ ک ُ ] ( نف ، ق ) از: کُن ( کننده ) + ان ( پساوند بیان حالت ). در حال کردن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). کننده و نماینده و همیشه به طور ترکیب استعمال می شود... ( ناظم الاطباء ). در ترکیب آید به معنی کننده و در حال کردن. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به ترکیبهای آشتی کنان ، اشارت کنان ، بازی کنان ، پرستش کنان ، پرهیزکنان ، تأمل کنان ، تبسم کنان ، تضرع کنان ، تفاخرکنان ، تفرج کنان ، تواضعکنان ، تماشاکنان ، جلوه کنان ، چالش کنان ، حکایت کنان ، خدمت کنان ، خواهش کنان ، رقص کنان ، زاری کنان ، ستایش کنان ، سرفرازی کنان ، سگالش کنان ، شادی کنان ، غلغل کنان ، فریادکنان ، فشافش کنان ، کرشمه کنان ، ملامت کنان ، ندبه کنان ، نصیحت کنان ، نظاره کنان ، نفرین کنان ، نیایش کنان و جز اینها شود. || ( پسوند ) مزید مؤخر امکنه : بلکنان.کوزکنان. کاغذکنان. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
کنان. [ ک ِ ] ( ع اِ ) پوشش و پرده هر چیزی. کِن . ج ، اَکِنَّة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). پوشش. ( ترجمان القرآن ) ( دهار ) ( مهذب الاسماء ) ( غیاث ).
کنان. [ ک ِ ] ( ع اِ ) ج ِ کُنَّة. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). رجوع به کنة شود.
به تک بادپایان زمین را کنان
در و دشت شد پر سر بی تنان.
فردوسی.
خلق چندان جمع شد بر گور اوموکنان جامه دران در شور او.
مولوی.
کنان. [ ک َ ] ( ص ) به معنی کهنه. ( غیاث ). به فارسی کهنه. ( از آنندراج ). و رجوع به کَنانَه شود.
کنان. [ ک ُ ] ( نف ، ق ) از: کُن ( کننده ) + ان ( پساوند بیان حالت ). در حال کردن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). کننده و نماینده و همیشه به طور ترکیب استعمال می شود... ( ناظم الاطباء ). در ترکیب آید به معنی کننده و در حال کردن. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به ترکیبهای آشتی کنان ، اشارت کنان ، بازی کنان ، پرستش کنان ، پرهیزکنان ، تأمل کنان ، تبسم کنان ، تضرع کنان ، تفاخرکنان ، تفرج کنان ، تواضعکنان ، تماشاکنان ، جلوه کنان ، چالش کنان ، حکایت کنان ، خدمت کنان ، خواهش کنان ، رقص کنان ، زاری کنان ، ستایش کنان ، سرفرازی کنان ، سگالش کنان ، شادی کنان ، غلغل کنان ، فریادکنان ، فشافش کنان ، کرشمه کنان ، ملامت کنان ، ندبه کنان ، نصیحت کنان ، نظاره کنان ، نفرین کنان ، نیایش کنان و جز اینها شود. || ( پسوند ) مزید مؤخر امکنه : بلکنان.کوزکنان. کاغذکنان. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
کنان. [ ک ِ ] ( ع اِ ) پوشش و پرده هر چیزی. کِن . ج ، اَکِنَّة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). پوشش. ( ترجمان القرآن ) ( دهار ) ( مهذب الاسماء ) ( غیاث ).
کنان. [ ک ِ ] ( ع اِ ) ج ِ کُنَّة. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). رجوع به کنة شود.
کنان . [ ک َ ] (نف ، ق ) از: کَن (کننده ) + ان (پساوند بیان حالت ). در حال کندن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
به تک بادپایان زمین را کنان
در و دشت شد پر سر بی تنان .
خلق چندان جمع شد بر گور او
موکنان جامه دران در شور او.
به تک بادپایان زمین را کنان
در و دشت شد پر سر بی تنان .
فردوسی .
خلق چندان جمع شد بر گور او
موکنان جامه دران در شور او.
مولوی .
کنان . [ ک َ ] (ص ) به معنی کهنه . (غیاث ). به فارسی کهنه . (از آنندراج ). و رجوع به کَنانَه شود.
کنان . [ ک ِ ] (ع اِ) پوشش و پرده ٔ هر چیزی . کِن ّ. ج ، اَکِنَّة. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). پوشش . (ترجمان القرآن ) (دهار) (مهذب الاسماء) (غیاث ).
کنان . [ ک ِ ] (ع اِ) ج ِ کُنَّة. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به کنة شود.
کنان . [ ک ُ ] (نف ، ق ) از: کُن (کننده ) + ان (پساوند بیان حالت ). در حال کردن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کننده و نماینده و همیشه به طور ترکیب استعمال می شود... (ناظم الاطباء). در ترکیب آید به معنی کننده و در حال کردن . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به ترکیبهای آشتی کنان ، اشارت کنان ، بازی کنان ، پرستش کنان ، پرهیزکنان ، تأمل کنان ، تبسم کنان ، تضرع کنان ، تفاخرکنان ، تفرج کنان ، تواضعکنان ، تماشاکنان ، جلوه کنان ، چالش کنان ، حکایت کنان ، خدمت کنان ، خواهش کنان ، رقص کنان ، زاری کنان ، ستایش کنان ، سرفرازی کنان ، سگالش کنان ، شادی کنان ، غلغل کنان ، فریادکنان ، فشافش کنان ، کرشمه کنان ، ملامت کنان ، ندبه کنان ، نصیحت کنان ، نظاره کنان ، نفرین کنان ، نیایش کنان و جز اینها شود. || (پسوند) مزید مؤخر امکنه : بلکنان .کوزکنان . کاغذکنان . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
کلمات دیگر: