کلمه جو
صفحه اصلی

محیاه

فرهنگ فارسی

نام پشته ای از بنی اسد

لغت نامه دهخدا

محیاه. [ ] ( اِخ ) بنت امرة القیس بن عدی الکلابیة، از ازواج حضرت علی ( ع ). ( حبیب السیر چ تهران جزو چهارم از ج 1 ص 196 ).

محیاة. [ م َح ْ ] (ع ص ) محواة. پرمار. مارناک . محیات . (آنندراج ). ارض محیاة یا محواة؛ زمینی مارناک .


محیاة. [ م ُ ح َی ْ یا ] (ع ص ) اسم مفعول از تحیة. (از معجم البلدان ). سلام و درود و تحیة فرستاده شده .


محیاة. [م ُ ح َی ْ یا ] (اِخ ) نام پشته ای است از بنی اسد. || آبی است اهل نبهانیة را. (معجم البلدان ).



کلمات دیگر: