محکد. [ م َ ک ِ ] ( ع اِ ) محتد. اصل مرد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). اصل. ( مهذب الاسماء ). || پناه جای. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ملجاء.
محکد. [ م ُ ک ِ] ( ع ص ) کسی که بدو اعتماد میکنند. || کسی که بازپس میشود. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ).
محکد. [ م ُ ک ِ] ( ع ص ) کسی که بدو اعتماد میکنند. || کسی که بازپس میشود. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ).