( قیولة ) قیولة.[ ق َ ل َ ] ( ع اِ ) ناقه ای که بند کنند تا در نیمروز دوشند و شیر خورند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
قیوله
لغت نامه دهخدا
قیولة.[ ق َ ل َ ] (ع اِ) ناقه ای که بند کنند تا در نیمروز دوشند و شیر خورند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: