کناره جستن

( مصدر ) دوری کردن اعتزال .

کناره جستن. [ ک َ / ک ِ رَ / رِ ج ُ ت َ ] ( مص مرکب ) دوری کردن. عزلت جستن :
نه قوتی که توانم کناره جستن از او
نه قدرتی که به شوخیش در کنار کشم.عیسی به عزلت از همه عالم کناره جست
محبوبش آرزوی دل اندر کنار کرد.