کلمه جو
صفحه اصلی

کنار روزی

فرهنگ فارسی

تغریب . کوکبی که دیده شود بر عشائ و بدین جای معنی پیدا شدن نیست زیرا که وقت پیدا شدن بهر شهری و بهر اقلیمی مخالف یکدیگر بود و لکن حدیست تشریق را نهاده و سپس ایشان را مشرق خوانند و پارسیان گفتند کنار روزی

لغت نامه دهخدا

کنارروزی. [ ک َ / ک ِ ] ( اِ مرکب ) کوکبی که دیده شود بر عشاء. ( از مفاتیح ). و بدین جای معنی پیدا شدن نیست زیرا که وقت پیدا شدن بهر شهری و بهر اقلیمی مخالف یکدیگر بود ولکن حدیست تشریق را نهاده و سپس ایشان را مُشَرّق خوانند و پارسیان گفتند کنارروزی. ( التفهیم ص 462 ). التشریق هو ان یری الکوکب فی المشرق یطلع قبل طلوع الشمس و التغریب ان یری فی المغرب یغرب بعد غروب الشمس. الکنارروزی الذی یری بالعشاء و الکنارشبی الذی یری صباحاً. ( مفاتیح العلوم خوارزمی از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به کنارشبی شود.

دانشنامه عمومی

کنار روزی یا تغریب (به انگلیسی acronychal rising) به نخستین زمان دیده شدن یک ستاره یا سیاره برای نخستین بار در سال گفته می شود. این دیدار، همیشه لحظه هایی پیش از طلوع خورشید و در بالای افق شرقی اتفاق می افتد.
به نظر می رسد که خورشید نسبت به ستاره های دیگر، هر روز حدود یک درجه به سمت شرق بر روی خطی که به آن دائرةالبروج می گویند، حرکت می کند. وقتی خورشید از ستاره ای بگذرد، دیگر نمی توان آن ستاره را دید چرا که ستاره فقط در آسمان روز بالای افق قرار می گیرد. کنار روزی زمانی اتفاق می افتد که خورشید آن قدر از ستاره گذشته باشد که ستاره پیش از طلوع خورشید، از افق شرقی بالا آمده و قابل دیدن باشد. هر روز پس از کنار روزی، ستاره کمی زودتر طلوع می کند و پیش از آن که نور روز آن را ناپدید کند، بیش تر در آسمان دیده می شود.


کلمات دیگر: