مهار و چرم که بر پشت بینی اشتر نهند
اسفره
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
اسفره. [ اَ ف ِ رَ ] ( ع اِ ) ج ِ سِفار، بمعنی مهار و چرم یا آهن که بر پشت بینی اشتر نهند.
اسفره. [ اِ ف َ رَ ] ( اِخ ) اِسفرنگ. ( تاریخ مغول ص 534 ). رجوع به اسفرنگ شود.
اسفره. [ اِ ف َ رَ ] ( اِخ ) اِسفرنگ. ( تاریخ مغول ص 534 ). رجوع به اسفرنگ شود.
اسفره . [ اَ ف ِ رَ ] (ع اِ) ج ِ سِفار، بمعنی مهار و چرم یا آهن که بر پشت بینی اشتر نهند.
اسفره . [ اِ ف َ رَ ] (اِخ ) اِسفرنگ . (تاریخ مغول ص 534). رجوع به اسفرنگ شود.
دانشنامه عمومی
مختصات: ۴۰°۰۷′ شمالی ۷۰°۳۸′ شرقی / ۴۰٫۱۱۷°شمالی ۷۰٫۶۳۳°شرقی / 40.117; 70.633
آرامگاه حضرت شاه
مسجد عبدالله خان
ده چارکوه
آرامگاه حضرت بابا
روستای کوهستانی واروخ
آرامگاه محمد بشارا
سغد
شهر اِسفَره (به فارسی تاجیکی: Исфара) در استان سغد، تاجیکستان است. جمعیت این شهر ۳۷۳۰۰ نفر است.
اسفره از کهن ترین شهرهای آسیای میانه است و صورت قدیمی نام آن اسبره (Асбара) بوده است. در سده دهم میلادی نام این شهر در تاریخ طبری ذکر شده و در سده های یازده و دوازده میلادی پیشرفت اقتصادی داشته است. بابور (۱۴۸۲–۱۵۸۰) اسفره را جزء شهرهای اصلی منطقه نامیده و در سده ۱۶ پیشرفتی در ساخت مدرسه ها و مسجدهای بزرگ حاصل شده است.در سده هفدهم اسفره بخشی از خانات خوقند بود.
آرامگاه حضرت شاه
مسجد عبدالله خان
ده چارکوه
آرامگاه حضرت بابا
روستای کوهستانی واروخ
آرامگاه محمد بشارا
سغد
شهر اِسفَره (به فارسی تاجیکی: Исфара) در استان سغد، تاجیکستان است. جمعیت این شهر ۳۷۳۰۰ نفر است.
اسفره از کهن ترین شهرهای آسیای میانه است و صورت قدیمی نام آن اسبره (Асбара) بوده است. در سده دهم میلادی نام این شهر در تاریخ طبری ذکر شده و در سده های یازده و دوازده میلادی پیشرفت اقتصادی داشته است. بابور (۱۴۸۲–۱۵۸۰) اسفره را جزء شهرهای اصلی منطقه نامیده و در سده ۱۶ پیشرفتی در ساخت مدرسه ها و مسجدهای بزرگ حاصل شده است.در سده هفدهم اسفره بخشی از خانات خوقند بود.
wiki: اسفره
کلمات دیگر: